Marya Konopnicka Poezye ...

Издательства

загрузка списка...

Marya Konopnicka «Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VI»


Все издания:РЕКЛАМА 18+

Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VI

авторский сборник

Язык издания: польский

Составитель:

Warszawa: Gebethner i Wolff, 1915 г.

Серия: Poezye wydanie zupełne, krytyczne

ISBN отсутствует

Тип обложки: твёрдая

Страниц: 346

Содержание:

  1. Marya Konopnicka. Ludziom i chwilom (цикл)
    1. Marya Konopnicka. Za co, za co tyle cześci? (стихотворение), s. 3
    2. Marya Konopnicka. Żniwo (стихотворение), s. 5
    3. Marya Konopnicka. Do Deotymy (стихотворение), s. 9
    4. Marya Konopnicka. 24 grudnia 1898 r. (стихотворение), s. 10
    5. Marya Konopnicka. Do Al. Świętochowskiego (стихотворение), s. 14
    6. Marya Konopnicka. Hołd królowej Jadwidze (стихотворение), s. 16
    7. Marya Konopnicka. Nasza harfa (стихотворение), s. 18
    8. Marya Konopnicka. Światby już dawno przestał trwać (стихотворение), s. 24
    9. Marya Konopnicka. O Wrześni (стихотворение), s. 26
    10. Marya Konopnicka. Na śmierć A. Pługa (стихотворение), s. 28
    11. Marya Konopnicka. Nowe lato (стихотворение), s. 30
    12. Marya Konopnicka. Hejnał („Bij nam, dzwonie, z górnej wieży...”) (стихотворение), s. 32
    13. Marya Konopnicka. Na grobowy kamień L. Borowskiego (стихотворение), s. 33
    14. Marya Konopnicka. Bogarodzica (стихотворение), s. 34
  2. Nowe pieśni
    1. Marya Konopnicka. Ku chacie (цикл), s. 39
      1. Marya Konopnicka. Co mi nada (стихотворение), s. 41
      2. Marya Konopnicka. Rankiem w polu (стихотворение), s. 43
      3. Marya Konopnicka. W miasteczku (стихотворение), s. 45
      4. Marya Konopnicka. Na Kujawach (стихотворение), s. 48
      5. Marya Konopnicka. Na Kurpikach (стихотворение), s. 51
      6. Marya Konopnicka. Z Trzykrólową gwiazdą (стихотворение), s. 56
      7. Marya Konopnicka. Na lechickiem polu (стихотворение), s. 58
      8. Marya Konopnicka. Grajek (стихотворение), s. 60
      9. Marya Konopnicka. U proga (стихотворение), s. 67
    2. Marya Konopnicka. Skróś wieków (цикл), s. 71
      1. Marya Konopnicka. Skróś wieków (стихотворение), s. 73
      2. Marya Konopnicka. Apokryf (стихотворение), s. 74
      3. Marya Konopnicka. Tarpeja (стихотворение), s. 78
      4. Marya Konopnicka. Noc królewska (стихотворение), s. 80
      5. Marya Konopnicka. W Kartuzyi („W Burgos...”) (стихотворение), s. 85
      6. Marya Konopnicka. Petko Sławejków (стихотворение), s. 90
      7. Marya Konopnicka. List imci pana Rudominy (стихотворение), s. 93
      8. Marya Konopnicka. Z listów św. Katarzyny (стихотворение), s. 97
    3. Marya Konopnicka. Braciom pieśniarzom (цикл), s. 101
      1. Marya Konopnicka. Toast z oddali (стихотворение), s. 103
      2. Marya Konopnicka. Braciom pieśniarzom (стихотворение), s. 104
      3. Marya Konopnicka. Modlitwa pieśniarza (стихотворение), s. 108
      4. Marya Konopnicka. Posłanie (стихотворение), s. 110
    4. Marya Konopnicka. Listy z nad morza (цикл), s. 113
      1. Marya Konopnicka. O, jest mi dobrze... (стихотворение), s. 115
      2. Marya Konopnicka. Więc stoję tutaj... (стихотворение), s. 117
      3. Marya Konopnicka. O, niema prawdy... (стихотворение), s. 119
      4. Marya Konopnicka. Nie, nie jest mi dziś... (стихотворение), s. 120
      5. Marya Konopnicka. Nad wielkiem morzem... (стихотворение), s. 121
      6. Marya Konopnicka. Strumieniom polnym... (стихотворение), s. 122
    5. Marya Konopnicka. Podwiośnie (цикл), s. 125
      1. Marya Konopnicka. Hejnał („W imię Ojca, w imię Syna!..”) (стихотворение), s. 127
      2. Marya Konopnicka. Podwiośnie (цикл), s. 129
        1. Marya Konopnicka. Czas ci już wstać... (стихотворение)
        2. Marya Konopnicka. Mówcie mi o lesie... (стихотворение)
        3. Marya Konopnicka. Która idzie – cicha przyjdzie... (стихотворение)
        4. Marya Konopnicka. A leć, o wiosno... (стихотворение)
        5. Marya Konopnicka. Pod modrzewiami ławka (стихотворение)
        6. Marya Konopnicka. W przestrzeniach nieskończonych... (стихотворение)
        7. Marya Konopnicka. A kiedy błyśnie nowy wschód... (стихотворение)
      3. Marya Konopnicka. Wezwanie („Do żywych źródeł idźmy...”) (стихотворение), s. 134
    6. Marya Konopnicka. Pieśni tęsknoty (цикл), s. 137
      1. Marya Konopnicka. Przygrywka („Skróś smętnych życia pól...”) (стихотворение), s. 139
      2. Marya Konopnicka. Daleko, daleko... (стихотворение), s. 140
      3. Marya Konopnicka. Piosenka moja... (стихотворение), s. 141
      4. Marya Konopnicka. Powrócą do was... (стихотворение), s.142
      5. Marya Konopnicka. Ulatują nasze ptaki... (стихотворение), s. 143
      6. Marya Konopnicka. Oj, zawyły... (стихотворение), s. 144
      7. Marya Konopnicka. Jeśli z piersi... (стихотворение), s. 145
      8. Marya Konopnicka. Mnie sądzono... (стихотворение), s. 146
      9. Marya Konopnicka. W małej piosnce... (стихотворение), s. 147
      10. Marya Konopnicka. Po drodze tej... (стихотворение), s. 148
      11. Marya Konopnicka. Jest w piersi mojej... (стихотворение), s. 149
      12. Marya Konopnicka. Pusta, martwa... (стихотворение), s. 150
      13. Marya Konopnicka. Śpiewaj, słowiczku... (стихотворение), s. 151
      14. Marya Konopnicka. Czekaj na kwiat... (стихотворение), s. 152
    7. Marya Konopnicka. W głuchym lesie (цикл), s. 153
      1. Marya Konopnicka. W głuchym lesie (стихотворение), s. 155
      2. Marya Konopnicka. Idziesz do mnie... (стихотворение), s. 156
      3. Marya Konopnicka. W szerokiem, pustem polu... (стихотворение), s. 157
      4. Marya Konopnicka. Tu się droga załamała... (стихотворение), s. 159
  3. Marya Konopnicka. Głosy ciszy (сборник)
    1. Marya Konopnicka. Jako huk oceanowy (стихотворение), s. 163
    2. Marya Konopnicka. Powiem ci (стихотворение), s. 164
    3. Marya Konopnicka. Kto na wieczne (стихотворение), s. 165
    4. Marya Konopnicka. Nie pożądaj wyniosłości (стихотворение), s. 166
    5. Marya Konopnicka. Radości, gdzie są (стихотворение), s. 167
    6. Marya Konopnicka. A kiedy idziesz (стихотворение), s. 169
    7. Marya Konopnicka. Na nieśmiertelnem (стихотворение), s. 171
    8. Marya Konopnicka. Mistrz prawdy (стихотворение), s. 172
    9. Marya Konopnicka. Ślepa wiara (стихотворение), s. 173
    10. Marya Konopnicka. Nie pożądaj dla siebie (стихотворение), s. 174
    11. Marya Konopnicka. Słabością nienawiści (стихотворение), s. 175
    12. Marya Konopnicka. Żyj — nie w chwili (стихотворение), s. 176
    13. Marya Konopnicka. Nie daj, by słońce (стихотворение), s. 177
    14. Marya Konopnicka. Co myślisz? (стихотворение), s. 178
    15. Marya Konopnicka. Tego się strzeż (стихотворение), s. 179
    16. Marya Konopnicka. Nic tu skończonem nie jest (стихотворение), s. 180
    17. Marya Konopnicka. Duchu, nie przeklinaj (стихотворение), s. 182
    18. Marya Konopnicka. Ty, coś walczył (стихотворение), s. 183
    19. Marya Konopnicka. Duszę miej ukojoną (стихотворение), s. 185
    20. Marya Konopnicka. Harfę ty nosisz (стихотворение), s. 186
    21. Marya Konopnicka. W kształt się niewinny (стихотворение), s. 188
    22. Marya Konopnicka. Gdy płacząc (стихотворение), s. 189
    23. Marya Konopnicka. Tej chwili szukaj (стихотворение), s. 190
    24. Marya Konopnicka. Śmierci się lękasz (стихотворение), s. 191
    25. Marya Konopnicka. Widzącą wiarę zdobądź (стихотворение), s.192
    26. Marya Konopnicka. Gdyś raz zapłakał (стихотворение), s. 193
    27. Marya Konopnicka. Jak kwiat (стихотворение), s. 194
    28. Marya Konopnicka. To, coś prześniła (стихотворение), s. 195
    29. Marya Konopnicka. Idź, żołnierzu (стихотворение), s. 196
    30. Marya Konopnicka. Jest wielkie łono (стихотворение), s. 197
    31. Marya Konopnicka. Ten, co się o prawdę kusi (стихотворение), s. 198
    32. Marya Konopnicka. Ileś łez wylał (стихотворение), s. 199
    33. Marya Konopnicka. Myśl wielka to obelisk (стихотворение), s. 200
    34. Marya Konopnicka. Iskrę słońca masz (стихотворение), s. 201
    35. Marya Konopnicka. Gdy w walce (стихотворение), s. 202
    36. Marya Konopnicka. Życie nie jest (стихотворение), s. 203
    37. Marya Konopnicka. Jeżeli nie masz szczytów (стихотворение), s. 204
    38. Marya Konopnicka. Gdy cudze węgły (стихотворение), s. 205
    39. Marya Konopnicka. A kiedy wyjdziesz (стихотворение), s. 206
    40. Marya Konopnicka. Przez czasy, przez stulecia (стихотворение), s. 208
    41. Marya Konopnicka. Błogosławione te orły (стихотворение), s. 209
    42. Marya Konopnicka. Życiem jest przyroda (стихотворение), s. 210
    43. Marya Konopnicka. Gdy runą trzy ściany (стихотворение), s. 211
    44. Marya Konopnicka. Przyjdzie, o, przyjdzie (стихотворение), s. 212
    45. Marya Konopnicka. Gdy wszystkie nici (стихотворение), s. 213
    46. Marya Konopnicka. Słodka to mądrość (стихотворение), s. 214
  4. Marya Konopnicka. Z ksiąg ducha (цикл)
    1. Marya Konopnicka. Uderzam w ciebie (стихотворение), s. 217
    2. Marya Konopnicka. O nowym ranku (стихотворение), s. 220
    3. Marya Konopnicka. Ja — promień (стихотворение), s. 221
    4. Marya Konopnicka. Z głębiny cichych zamyśleń (стихотворение), s. 222
    5. Marya Konopnicka. Mniejszy, niż mały (стихотворение), s. 223
    6. Marya Konopnicka. I byłem (стихотворение), s. 224
    7. Marya Konopnicka. Co dnia, co chwila (стихотворение), s. 226
    8. Marya Konopnicka. W złotej kolebce (стихотворение), s. 227
    9. Marya Konopnicka. Kto z nas pomni (стихотворение), s. 229
    10. Marya Konopnicka. Sam sobie brama (стихотворение), s. 232
    11. Marya Konopnicka. Iskrą wieczności (стихотворение), s. 234
    12. Marya Konopnicka. Duch-ptak buduje (стихотворение), s. 235
    13. Marya Konopnicka. Własny aromat (стихотворение), s. 236
    14. Marya Konopnicka. Z naturą pracuj (стихотворение), s. 238
    15. Marya Konopnicka. Wieczność pielgrzyma (стихотворение), s. 239
    16. Marya Konopnicka. W przestrzeniach nieskończonych (стихотворение), s. 240
    17. Marya Konopnicka. Jeśli z wspólności życia (стихотворение), s. 241
    18. Marya Konopnicka. Nic darmo (стихотворение), s. 242
    19. Marya Konopnicka. Wszystek we wszystkiem (стихотворение), s. 243
    20. Marya Konopnicka. Nie twardnij mi (стихотворение), s. 244
    21. Marya Konopnicka. Ilem ja świtów (стихотворение), s. 245
    22. Marya Konopnicka. Im więcej śmiem pożądać (стихотворение), s. 246
    23. Marya Konopnicka. A moje prawo (стихотворение), s. 247
    24. Marya Konopnicka. Młody żołnierzu (стихотворение), s. 248
    25. Marya Konopnicka. Na złocistej łodydze (стихотворение), s. 251
    26. Marya Konopnicka. Przez ostre, ciemne drogi (стихотворение), s. 252
    27. Marya Konopnicka. Ludzkie oko (стихотворение), s. 253
    28. Marya Konopnicka. Z sobą ja niosę (стихотворение), s. 254
    29. Marya Konopnicka. Próżno mi iść (стихотворение), s. 255
    30. Marya Konopnicka. Ta ziemia (стихотворение), s. 258
    31. Marya Konopnicka. Proch ziemi (стихотворение), s. 259
    32. Marya Konopnicka. Jeślim ja w sobie życiem (стихотворение), s. 263
    33. Marya Konopnicka. Zadumane moje oczy (стихотворение), s. 264
    34. Marya Konopnicka. Choćbym o mil tysiące (стихотворение), s. 268
    35. Marya Konopnicka. Na dnie puharu (стихотворение), s. 270
    36. Marya Konopnicka. Posłanie (стихотворение), s. 271
  5. Uzupełnienie do »Ludziom i chwilom«
    1. Marya Konopnicka. Błogosławieństwo „Nizin” (стихотворение), s. 272
    2. Marya Konopnicka. Na cześć E. Orzeszkowej (стихотворение), s. 276
  6. Dodatek krytyczny, s. 279
  7. Alfabetyczny spis utworów, s. 335



⇓ ⇑ Наверх